با توجه به رشد روز افزون جمعیت شهر نشین در ایران، یقیناً لحاظ کردن خطرات ناشی از زلزله، به عنوان یکی از مهمترین مخاطرات و بلایای طبیعی در مدیریت و برنامهریزی شهری بمنظور کاهش آسیبپذیری شهرها و نیز رسیدن به یک توسعه پایدار در آنها اجتنابناپذیر است. از همین رو در این مقاله تلاش شده است که نقش تحلیل احتمالاتی خطر لرزهای به عنوان یکی از زیر شاخههای اصلی علم مهندسی
زلزله در مدیریت وبرنامهریزی شهری و شهرسازی و نیز توسعه پایدار شهرها مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد. همچنین در این مطالعه بمنظور جلوگیری از تبدیل شدن موضوع به یک مبحث کاملاً تئوری، از مثالهایی عملی که حاصل مطالعات پیشین نگارندگان این مقاله در رابطه با تحلیل احتمالاتی خطر لرزهایبوده است استفاده شده و نتایجی در خصوص جنبههای گوتاگون نقش تحلیل احتمالاتی خطر لرزهای در مدیریت شهری در شهرهای مختلف ارائه گردیده است. این جنبههای گوناگون عبارتند از: نقش تحلیل احتمالاتی خطر لرزهای در مکانیابی مناسب شهرها (مورد مطالعاتی: شهرهای استان مازندران) و مکانیابی مناسب تأسیسات شهری (مورد مطالعاتی: شهر مشهد)، ارزیابی بافت فرسوده شهری بر مبنای نتایج حاصل از تحلیل احتمالاتی خطر لرزهای (مورد مطالعاتی: شهر شوشتر) و نیز یافتن محور توسعه شهر بر مبنای نقشههای تحلیل خطر لرزهای (مورد مطالعاتی: شهرهای مشهد واستهبان). نتایج حاصل در این تحقیق نشان میدهند که بطور کلی تحلیل احتمالاتی خطر لرزهای میتواند ابزاری بسیار مناسب جهت استفاده در تصمیمگیریها و برنامهریزیهای مرتبط با مدیریت شهری محسوب شود و استفاده از نتایج حاصل در این تحلیل، میتواند یک راهنمای بسیارمناسب در تصمیمسازیها و مدیریت شهری در سطح کلان باشد و در کنار سایر شاخصهای مهم، در نهایت منجر به برقراری یک سطح ایمنی مطلوب در شهرها گردد تا بدین طریق از رقم خوردن فجایعی همانند آنچه که تاکنون در برخی از شهرهای ایران رخ داده است جلوگیری شود