بررسی اثرات دگرآسیبی بقایای کینوا بر جوانه زنی و صفات مورفوفیزیولوژیک گندم

گندم مهم ترین محصول کشاورزی در جهان است و نقش مهمی در تامین امنیت غذایی دارد. بر این اساس که گندم پس از کینوا کاشته می­شود، بیم آن می­رود که وجود بقایای کینوا در کشت گندم باعث بروز اثرات منفی آللوپاتیک شود. به منظور بررسی اثر عصاره آبی بقایای گیاه کینوا بر جوانه زنی و رشد اولیه گیاهچه گندم، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کاملا تصادفی در ۴ تکرار در آزمایشگاه فناوری بذر دانشکده کشاورزی دانشگاه شاهد تهران اجرا شد. فاکتورهای آزمایش شامل نوع اندام (گل آذین، برگ، ساقه و ریشه) و غلظت عصاره آبی گیاه کینوا (صفر، ۵، ۲۵، ۵۰، ۷۵ و ۱۰۰ درصد) بود. در این آزمایش صفات درصد جوانه زنی، طول ساقه­چه، طول ریشه چه، طول گیاهچه، وزن خشک گیاهچه، محتوای نسبی آب، فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز، محتوای قند محلول، فنل کل و پرولین گیاهچه گندم مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج نشان داد غلظت های پایین عصاره اندام های کینوا (۵ و ۲۵ درصد) نه تنها اثرات منفی بر صفات درصد جوانه زنی، طول گیاهچه، وزن خشک و محتوای نسبی آب گندم نداشتند، حتی این صفات را بهبود بخشیدند. غلظت های بالای عصاره اثرات منفی بر صفات مورفولوژیک مورد مطالعه داشتند. در این بین اثرات منفی عصاره های برگ و گل آذین به مراتب بیش­تر از اثرات عصاره های ساقه و ریشه بود. عصاره های اندام های مختلف کینوا باعث کاهش فعالیت آنزیم آلفاآمیلاز و افزایش میزان قند محلول، فنل کل و اسیدآمینه پرولین در گیاهچه گندم شد.

بررسی اثرات دگرآسیبی بقایای کینوا بر جوانه زنی و صفات مورفوفیزیولوژیک گندم Keywords:

آلفاآمیلاز , آللوپاتی , پرولین , جوانه زنی , قند محلول