واکاوی تطابق معنا و صورت در هندسه باغ ایرانی(نمونه موردی باغ فین کاشان)

صورت و معنا درهنر از تعاریف بسیار مهم و پیچیده می باشد. پدیده های موجود در عالم مراتب مختلفی از مادی تا معنایی دارندکه به صورت ظاهر و باطن یا «صورت» و «معنا» شناخته شده و براساس جهان بینی افراد ادراک می شوند. در معماری نیز آثار کالبدی، محل تجلی معانی در سطوح مختلف می باشند. این پژوهش بر آن است که به واکاوی تطابق معنا و صورت در هندسه باغ ایرانی بپردازد، پژوهش حاضر از نوع کاربردی و به روش توصیفی-تحلیلی و مقایسه ی تطبیقی می باشد. مطالعات موجود نشان می دهد هر عنصری که در معماری بناهای شاخص ایران درگذشته وجود داشته معنا و مفهومی دارد به بیان دیگر می توان گفت هر صورتی در معماری، معنایی داشته در این میان هندسه ی ابنیه در گذشته از این قاعده مستثنی نیست. همچنین نتایج پژوهش نشان می دهد که ایرانیان به دنبال معنابخشی و غنابخشی به معماری باغ بوده اند و هندسه باغ ایرانی براساس باورهای ایرانیان شکل گرفته است.