بررسی اثرات کووید ۱۹ بر تغییرات مکانی آلودگی هوا با کمک GIS

ویروس کرونا با توجه به تغییری که در الگوی زندگی انسان ها ایجاد کرده است ، به طور حتم میتواند آثار مستقیم و غیر مستقیمی را به دلیل تغییرات الگویی در محیط زیست از خود برجای بگذارد . این اثرات که بصورت مستقیم و غیر مستقیم محیط زیست را تحت تاثیر خود قرار میدهد ،در دو دسته مثبت و منفی قابل تقسیم بندی بوده و از جهات مختلف میتوان به آن نگاه کرد. همانطور که بیماری همه گیر COVID-۱۹ به طور تصاعدی در سراسر جهان افزایش می یابد و با تهدید زندگی و اقتصاد و ... شهرها و کشورها را تحت تاثیر قرار می دهد ، تاثیر عمده ای نیز بر محیط زیست داشته است. چرا که در عرض چند ماه ، دنیا شیوه زندگی خود را دگرگون کرده است. هدف این پژوهش بررسی تاثیرات شیوع ویروس کرونا بر میزان انتشار ذرات معلق آلاینده در شهر تهران است . برای بررسی وضعیت آلودگی ذرات معلق ، پس از جمع آوری داده های مربوط به غلظت ذرات معلق از سامانه کنترل کیفیت هوای شهر تهران در دو تاریخ اسفندماه ۱۳۹۸ (قبل از شیوع ویروس کرونا ) و فروردین ماه ۱۳۹۹ (پس از همه گیری ویروس کرونا ) ، از دو روش کریجینگ و روش عکس فاصله وزنی در نرم افزار ArcGIS استفاده شد . نتایج حاکی از آن است که با گسترش شیوع ویروس کرونا و تعطیلی و محدودیت در صنایع، حمل و نقل و سایر فعالیت های انسانی ، غلظت ذرات معلق آلاینده کاهش داشته و در ایام شیوع کرونا بیشتر در رده ی پاک و قابل قبول قرار داشته اند . برای ذرات PM ۲. ۵ تعدار روزهای پاک ، در دو ماه ذکر شده ، از ۲ روز به ۱۶ روز ، و برای ذرات PM۱۰ تعداد روزهای پاک از ۱۵ روز به ۲۹ روز افزایش داشته است .

Keywords:

ویروس کرونا , محیط زیست , آلودگی هوا , ذرات معلق , GIS