مقایسه تاثیر ادغام مالی بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه منتخب: شواهد تجربی از روش گشتاورهای تعمیم یافته

دامنه وسیع اثرگذاری و تاثیرپذیری، رشد اقتصادی را به یکی از مهم ترین متغیرهای کلیدی در نظریه های اقتصاد کلان تبدیل نموده است. در این پژوهش، با توجه به فرضیه گریلی و فرتی (۱۹۹۵)، تاثیر ادغام مالی بر رشد اقتصادی کشورهای توسعه یافته  و در حال توسعه منتخب، مورد آزمون تجربی قرار گرفته است. برای این منظور از داده های تابلویی مبتنی بر روش گشتاورهای تعمیم یافته (GMM) استفاده شده است. این پژوهش نشان داد که تاثیر ادغام مالی (خالص دارایی های خارجی به عنوان معیاری از ادغام مالی) بر رشد اقتصادی در دو گروه از کشورهای مورد بررسی، مشابه یکدیگر نیست. براساس نتایج حاصل از پژوهش فوق، ادغام مالی بر رشد اقتصادی کشورهای منتخب عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، اثر مثبت و در کشورهای منتخب خاورمیانه و شمال آفریقا، تاثیر منفی می گذارد. بنابراین، به نظر می رسد که سطح توسعه یافتگی بازارهای مالی و درجه همگن بودن این بازارها بین کشورها، نقش تعیین کننده ای را در تاثیر ادغام مالی بر رشد اقتصادی ایفا می کند. 

Keywords:

ادغام مالی , رشد اقتصادی , سازمان همکاری اقتصادی و توسعه , خاور میانه و شمال آفریقا , روش گشتاورهای تعمیم یافته