اثربخشی روایت درمانی بر رضایت از زندگی و استرس زندگی زناشویی پرستاران

پرستاران و کارکنان بهداشت در کنار پزشکان به عنوان خط مقدم مبارزه با بیماری کرونا، درگیر مواردی همچون تشخیص، درمان و مراقبت از بیماران مبتلا به این بیماری هستند و لذا فشار کاری زیاد و مواجهه با خطرات ناشی از ابتلا به این بیماری برای خود و خانواده شان نیز بار روانی مضاعفی به همراه داشته و بر زندگی زناشویی آنان تاثیر گذاشته است. در این راستا پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روایت درمانی بر رضایت از زندگی و استرس زندگی زناشویی پرستاران انجام شد. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی مورد نظر پژوهش حاضر را کلیه پرستاران بیمارستان علامه بهلول گنابادی شهر گناباد در سه ماهه نخست سال ۱۴۰۰ تش کیل داد. نمونه مورد مطالعه، شامل ۳۰ نفر از پرستاران (زن و مرد) بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) به طور تصادفی جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استرس زندگی زناشویی استکهلم- تهران گومر و همکاران (۲۰۰۰) و پرسشنامه رضایت از زندگی اندیکت (۱۹۹۳) بود. گروه آزمایش در طی ۸ جلسه روایت درمانی گروهی را دریافت کردند و برای گروه کنترل مداخله آموزشی صورت نگرفت. تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس تک متغیره با کمک نرم افزار آم اری spss استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها نشان داد که آموزش روایت درمانی بر افزایش رضایت از زندگی پرستاران و کاهش استرس زندگی زناشویی پرستاران موثر است.

Keywords:

روایت درمانی , رضایت از زندگی , استرس زندگی زناشویی , پرستاران