بررسی تاثیر مشارکت و پاسخ گویی به عنوان شاخص های حکمروایی خوب شهری بر زیست پذیری شهری

با پیش بینی استقرار بیش از ۶۶ درصد جمعیت جهان در شهرها تا سال ۲۰۲۰ میلادی، جهان در حال تبدیل به جهانی شهری است. از این رو مدیریت شهری در آینده به طور اعم و در قرن بیست و یکم به طور اخص، در گیر نوعی چالش خواهد بود؛ چالشی که خود تابعی از تغییر و تحولات فناورانه، جمعیتی، اقتصادی و سیاسی و بین المللی محسوب می گردد. شدت یافتن روز افزون مقیاس و گستردگی و نیز پیچیدگی مسایل شهرها و همچنین آشکار شدن بی کفایتی سیستم های سنتی بوروکراتیک و تصمیم گیری بالا به پایین، سبب شده است گرایشی به سوی سیستم هایی به وجود آید که در آن تصمیمات بزرگ و کوچک با اشتراک بین صاحبان منافع شهری اتخاذ شوند. مراکز علمی و تحقیقاتی و سازمانهای بین المللی توسعه در طی چند دهه اخیر با تشدید مسایل حوزه مدیریت شهری و در پی تحقق پایداری در مدیریت شهری به چاره جویی پرداخته و به دنبال مطرح شدن دیدگاه و تئوری توسعه پایدار، شهر انسان گرا هستند و در زمان حاضر رویکرد «حکمروایی خوب شهری» را به عنوان اثربخش ترین، کم هزینه ترین و پایدارترین شیوه اعمال مدیریت معرفی نموده اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر مشارکت و پاسخ گویی به عنوان شاخص های حکمروایی خوب شهری بر زیست پذیری شهری می باشد. روش پژوهش، توصیفی- پیمایشی و بر اساس هدف کاربردی است. روش گردآوری داده های پژوهش به دو صورت کتابخانه ای و میدانی (پرسشنامه ای است. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسشنامه است. جامعه آماری پژوهش حاضر، کلیه شهروندان شهر مرند میباشد که طبق جدول تعیین حجم مورگان ۳۸۸ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل فرضیه های پژوهش از آزمون رگرسیون ساده استفاده شده است. نتایج پژوهش حاضر نشان میدهد که، مشارکت شهروندان بر زیست پذیری شهری در شهر مرند تاثیر دارد. پاسخگویی بر زیست پذیری شهری در شهر مرند تاثیر دارد.

Keywords:

مشارکت , پاسخ گویی , حکمروایی خوب شهری , زیست پذیری شهری