نقش نوآوریهای سازمانی و ساختاری در بهبود و توسعه عملکرد صنعت ساخت ایران

نوآوری در دنیای پویا و رقابتی عصر کنونی به عنوان عامل کلیدی موفقیت شناخته شده و دیگر صنعتی را به سختی می توان یافت که به نوآوری مشغول نشده باشد. توسط نوآوری می توان کارایی پروژه های شرکت ها و اثربخشی آنها را افزایش داد. نوآوری سازمانی و ساختاری نیز به عنوان یکی از ابعاد نوآوری، حوزه ای توانمند در نوآوری جهت رقابت سازمانی است که در این تحقیق مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف این تحقیق مطالعه مبانی نوآوری سازمانی و ساختاری، شناسایی عوامل به وجود آورنده آنها و بررسی نقش این مولفه در بهبود و توسعه عملکرد، جهت بهره برداری از مزایای نوآوری در صنعت ساخت است. در این تحقیق، با استفاده از مدلسازی معادلات ساختاری، رابطه میان نوآوری سازمانی و ساختار ی و عوامل تشکیل دهنده آنها با عملکرد سازمان ها و شرکت ها ی ساختمانی بررسی شده است. جامعه مورد آزمایش این تحقیق، شرکت ها و سازمان های بزرگ، متوسط و کوچک ساختمانی ایران می باشد که دادههای آنها برای برآورد و برازش مدل معادلات ساختاری مورد استفاده قرار گرفته است. در انتها با نتیجه گیری از خروجی های مدل که مبین رابطه میان نوآوری سازمانی و ساختار ی و عملکرد صنعت ساخت بوده است، پیشنهادات و راهنمایی هایی برا ی بکارگیری از این مولفه در راستا ی علم و صنعت ارائه شده است.

Keywords:

نوآوری سازمانی , نوآوری ساختاری , مدلساز ی معادالت ساختاری , عملکرد صنعت ساخت