بررسی میزان ازدواج ها در افراد مبتلا به تالاسمی مینور در مراجعه کنندگان به مرکز بهداشت شهر اصفهان طی سال ۱۳۹۸

بیماری تالاسمی نوعی کم خونی ارثی می باشد که دو نوع مینور ماژور می باشد. چنانکه یکی از دو ژن لازم و موجود در این زنجیره ها معیوب باشد. فرد ناقل یا حامی تالاسمی است که این فرد بیمار نمی باشد و دارای زندگی طبیعی و عادی است ولی چنانچه فرد ناقلی با فرد ناقل دیگری ازدواج کند. به احتمال ۲۵ درصد برای هر بارداری ، فرزند ان ها، ممکن است دچار تالاسمی و کم خونی شدید باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان ازدواج ها در افراد مبتلا به تالاسمی مینور در مراجعه کنندگان به مرکز بهداشت شهر اصفهان طی سال ۱۳۹۸ بود. روش تحقیق حاضر از نوع توصیفی - پیمایشی بود و جامعه آماری شامل کلیه داوطلبان ازدواج مراجعه کننده با مرکز بهداشتی درمانی شهر اصفهان طی سال ۱۳۹۸ که مبتلا به تالاسمی مینور بودند. نتایج این مطالعه نشان داد که از ۵۳۹۲ زوج مراجعه کننده به مراکز بهداشت اصفهان، ۲۴۵۷ نفر دارای MCV کمتر از حد طبیعی بودند که تحت درمان با آهن قرار گرفتند. و پس از طی مصرف دارو ۵۶۰ نفر همچنان دارای MCV کمتر از حد طبیعی بودند که با تعیین میزان HbA۲ مشخص شد که این میزان بیش از ۳/۵ گرم درصد هستند که به عنوان تالاسمی مینور مورد مطالعه قرار گرفتند. که از این زوجین که هر دو نفر مینور بودند، ۷۶ زوج از آنها از ازدواج انصراف دادند. بنابراین ۱۵/۲ درصد از زوجین حاضر به انصراف از ازدواج شدند. در مطالعه حاضر، میانگین میزان شیوع زوج های ناقل تالاسمی براساس HbA۲ بالاتر از ۳/۵ میلی گرم بر دسی لیتر در هرزوج، ۵/۱۹% براورد شد. بنابراین اجرای برنامه کنترل و پیشگیری تالاسمی و ارتقای پوشش مراقبتی ناقلین از این نظر می تواند تا حدود بسیار زیادذی بروز موارد جدید بیماری تالاسمی در بین زوجین غربالگیری شده را کنترل نماید.

Keywords:

تالاسمی , حجم متوسط گلبولی , متوسط هموگلوبین , گلبولی , HbA۲ , غربالگری