ارزیابی استراتژی و چالش های حفاظت از اکوسیستم ها جهت توسعه پایدار انسان و طبیعت

افزایش در جمعیت انسان به تغییر کاربری زمین، کاهش تنوع زیستی و تخریب زیستگاه، ایجاد یک تهدید جدی برای خدمات اکوسیستم حمایت کننده حیات سرعت می بخشد. استراتژی های موجود برای حفاظت بیولوژیکی به منظور دستیابی به رابطه پایار انسان و طبیعت ناکافی مانده اند و این شرایط بحثی را در مورد معضل حفاظت و بهره برداری ایجاد کرده است. ما باید به شیوه ای متقابل فراگیر که می تواند حفاظت بیولوژیکی و توسعه ایمنی اقتصادی جمعیت های محروم را پشتیبانی کند، استراتژی های جدیدی را طراحی کنیم. در این مقاله ما استفاده از اکوسیستم ای طراح را پیشنهاد می کنیم که می تواند پایداری اکولوژیکی را تضمین کنند، در حالی که فراخی و برخی از ابزارهای جدید معیشت مردم محلی را فراهم می کنند. چنین اکوسیستم های طراحی ممکن است از طریق کاهش فشار جمعیت بر روی اکوسیستم های حفاظت شده و بهبود آلودگی محیط زیست و تخریب محیط زیست به منظور تضمین طیف وسیعی از خدمات اکوسیستم در جهت ارزش های اقتصادی و فرهنگی راه حلی را برای معضل حفاظت و بهره برداری ارائه دهند. در نظام حقوق بین الملل محیط زیست، قوانین، اسناد و معاهدات الزام آور و غیر الزام آور مرتبط با حفاظت از منابع طبیعی در سطح جهانی و یا منطقه ای مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفته تا از این طریق بتوان به ماهیت و خصایص یک رژیم حقوقی کارآمد دست پیدا کرد.

Keywords:

حفاظت اکوسیستم , توسعه پایدار از محیط زیست , تنوع زیستی , حقوق بین الملل محیط زیست