بررسی نقش خودکنترلی در پیش بینی گرایش به اعتیاد در دانش آموزان

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش خودکنترلی در پیش بینی گرایش به اعتیاد در دانش آموزان انجام گرفت. روش: پژوهش حاضر به روش توصیفی- همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی دانش آموزان پسر دوره ی دوم متوسطه مدارس دولتی شهرستان اردبیل که در سال تحصیلی ۱۴۰۰ مشغول به تحصیل بودند تشکیل میدادند. تعداد ۱۲۰ نفر از این افراد به شیوه ی نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت آنلاین به پرسشنامه های گرایش به اعتیاد و خودکنترلی پاسخ دادند. داده ها نیز توسط آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS-۲۵ تحلیل شدند. یافته ها: نتایج ضریب همبستگی نشان داد گرایش به اعتیاد با خودکنترلی ارتباط منفی و معناداری دارد، نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ۰/۱۰درصد از کل واریانس گرایش به اعتیاد به وسیله خودکنترلی تبیین میشود. نتیجه گیری: براساس یافته های این پژوهش، به والدین و مراکز آموزشی پیشنهاد میشود که با روشهای مورد قبول نوجوانان و جوانان به تقویت باورهای دینی در افراد در معرض خطرسوءمصرف مواد پرداخته شود.

Keywords:

گرایش به اعتیاد , خودکنترلی , دانش آموزان