استفاده از الگوی تدریس سازنده گرایی در درس ریاضی

با پیشرفت تکنولوژی و فن آوری در عصر حاضر دیگر روش های تدریس سنتی جوابگوی نیازهای دانش آموزان در تدریس ریاضی نیست. در واقع در نگرش جهانی امروز به درس ریاضی، دانش آموزان برای زندگی بهتر و آماده شدن برای ورود به دنیای فن آورانه امروزی ریاضی می خوانند نه برای ریاضیدان شدن. این تفکر می طلبد که روش های تدریس را از حالت غیر فعال و معلم محور به روش های فعال و دانش آموز محور تبدیل نمود. یکی از این روش های فعال تدریس، روش سازنده گرایی است. در این روش تدریس دانش آموزان دانش را خودشان یاد می گیرند، به عبارت دیگر خود دانش آموز به ساخت دانش دست می زند و با پیوند اطلاعات جدید با آنچه که قبلا آموخته به هدف یادگیری نزدیک تر می شود. معلم فقط اطلاعات و دانش را منتقل نمی کند بلکه در این میان هدایت کننده دانش آموز به سمت یادگیری است. در این رویکرد آموزشی معلم تنها جواب درست دانش آموز را مورد توجه قرار نمی دهد بلکه توجه خود را به مقدار تفکر دانش آموز معطوف می کند. این نوشتار با روش پژوهش کتابخانه ای و با هدف معرفی رویکرد سازنده گرایی در تدریس درس ریاضی و بهبود تدریس این درس نگاشته شده است و همچنین مولفه های منتج از آموزش سازنده گرایی از دیدگاه دانشجو معلمان شامل استقلال و خودگردانی، توسعه حل مساله، تسلط در جستجو، بازیابی و ذخیره اطلاعات، یادگیری عمیق و تعاملات اثربخش بیان شده است که مولفه های برای یادگیری بهتر ریاضی هستند.

Keywords:

سازنده گرایی , روش تدریس فعال , تدریس ریاضی , یادگیری درس ریاضی , روش تدریس E۵