اثر جایگذاری کیسه، مایه زنی ریشه ها با قارچ و سطح های مختلف آبیاری بر رشد و ویژگی های میوه هلو در کشت ریشه منقسم

کاربرد روش های مناسب جهت افزایش راندمان گیاهان در استفاده از آب مهمترین عامل موفقیت در تولید محصول های باغی در ایران می باشد. برای کاهش تنش خشکی در هلوی رقم ردتاپ روی پایه GF۶۷۷، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار صورت گرفت. تیمارها شامل جایگذاری کیسه در کنار درخت در سه سطح (بدون کیسه، دارای یک کیسه و دارای دو کیسه)، سطح های مختلف آبیاری (۵۰، ۷۵ و ۱۰۰% ظرفیت زراعی) و مایه زنی ریشه ها با قارچ (بدون قارچ، قارچ مایکوریزا و قارچ تریکودرما) اعمال شدند. نتیجه ها نشان داد بیشترین شاخص کلروفیل و شمار میوه در تیمار جایگذاری دو کیسه، آبیاری کامل و مایه زنی با قارچ تریکودرما حاصل گردید که نسبت به شاهد افزایش ۱۸درصدی و ۸/۱ برابری داشت. تیمار بدون جایگذاری کیسه، آبیاری کامل و مایه زنی با قارچ مایکوریزا و تیمار جایگذاری یک کیسه، آبیاری ۷۵ % و مایه زنی با قارچ تریکودرما به ترتیب بیشترین رشد قطر تنه و رشد شاخساره را ایجاد کردند. تیمار بدون جایگذاری کیسه، آبیاری ۷۵ % و بدون مایه زنی قارچ بیشترین ماده های جامد محلول و شاخص TSS/TA را ایجاد کرد. در کل جایگذاری کیسه میزان تنش خشکی را کاهش داد و تیمار جایگذاری یک کیسه و آبیاری ۷۵ % و مایه زنی با قارچ مایکوریزا به دلیل افزایش شاخص های رشدی، عملکردی و کیفی پیشنهاد می شود.

Keywords:

Drought stress , mycorrhiza , Pumic , Trichoderma , پومیس , تریکودرما , تنش خشکی , مایکوریزا