اثر آرایش کاشت یک‎طرفه و دو‎طرفه و سطوح مختلف نیتروژن بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی گوجه‎فرنگی رقم کارون

آرایش کاشت مناسب و مدیریت صحیح تغذیه به‎ویژه عنصر حیاتی نیتروژن از جمله موارد بسیار مهم و تاثیرگذار روی ویژگی های کمی و کیفی گوجه‎فرنگی هستند. دو آزمایش در دو مکان در ایستگاه‎های تحقیقات کشاورزی استان بوشهر در سال زراعی ۹۷- ۱۳۹۶ به صورت کرت‎های یک بار خرد شده در قالب طرح بلوک‎های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. کرت اصلی شامل دو آرایش کاشت (یک‎طرفه و دو‎طرفه) و کرت فرعی شامل چهار سطح نیتروژن (بدون کاربرد نیتروژن، ۹۰، ۱۸۰ و ۲۷۰ کیلوگرم در هکتار) بود. نتیجه‎ها نشان داد که برهمکنش آرایش کاشت × نیتروژن در منطقه بنداروز روی عملکرد‎ تک‎بوته، ویتامین C، pH و بهره‎وری جزئی نیتروژن دارای اثر معنی‎دار بود. در سعدآباد برهمکنش آرایش کاشت و نیتروژن بر ویژگی های تعداد حفره در میوه و کل ماده های جامد محلول معنی‎دار شد. در بنداروز بیشترین و کمترین عملکرد تک‎بوته به ترتیب از مصرف ۱۸۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار در روش کاشت یک‎طرفه و بدون مصرف نیتروژن در روش کاشت دو‎طرفه به دست آمد. در سعدآباد کاربرد ۲۷۰ کیلوگرم نیتروژن در هکتار در مقایسه با تیمار بدون مصرف کود، عملکرد تک بوته را به میزان ۱۱۶ درصد افزایش داد. مهمترین دلیل تفاوت در عملکردهای دو منطقه، مقدار ماده آلی خاک بود.

اثر آرایش کاشت یک‎طرفه و دو‎طرفه و سطوح مختلف نیتروژن بر برخی از ویژگی های کمی و کیفی گوجه‎فرنگی رقم کارون Keywords:

Number of locule , Partial factor productivity of nitrogen , Planting pattern , Total soluble solids , Vitamin C. , آرایش کاشت , بهره‎وری جزئی نیتروژن , تعداد حفره , ماده های جامد محلول , ویتامین C