بررسی رابطه دو سویه دلبستگی شغلی با اشتیاق کارکنان و تاثیر آن بر افزایش همدلی کارکنان

وجود عدالت سازمانی نتایج فراوانی را برای سازمان و کارکنان به همراه دارد که یکی از نتایج، اشتیاق شغلی کارکنان می باشد. اشتیاق شغلی کارکنان، از پارادایم های جدید حوزه منایع انسانی بوده و به دلیل راه های متنوع بهره برداری از آن، تعارف چندگانه ای را داراست اشتیاق شغلی مقدار اشتیاق و علاقه ای است که کارکنان از نظر هویت به سازمان خود دارند. به نظر گیبونز(۲۰۰۶) اشتیاق شغلی یک رابطه احساسی و هوشی است که کارمند با شغل، سازمان، مدیر و همکارانش داشته و بر روی تلاش های مضاعف او در کارش تاثیرگذار است. افراد دلبسته به شغل به طور معمول رضایت شغلی بیشتری تجربه می کنند، مخصوصا با محتوای شغل که آنها ذاتا آن را رضایت بخش می یابند. از طرف دیگر دلبستگی شغلی به نظر نمی رسد که اثرات جانبی منفی سیستماتیکی مانند: بیماری های فیزیکی، اجتماعی و روانشناختی که از همانند سازی شدید فرد با کارش ناشی می شود را ایجاد کند. استرس، اضطراب، شکایات جسمانی و تعارضات خانواده - کار به نظر نمی رسد به طور نظامداری مرتبط با دلبستگی شغلی باشد. همدلی را می توانیم توانایی درک فرد مقابل به همان اندازه و ظرافتی که او خود را درک می کند تعریف کنیم. بنابراین به نظر می رسد چنانچه بخواهیم در سازمان همدلی ایجاد شود، باید فضایی ایجاد کنیم که هم کارکنان بتوانند خود را به جای مدیران بگذارند و آنان را درک کنند و هم مدیران بتوانند به درون کارکنان راه یابند و مسائل و امور را از دید آنان ببینند، به کارکنان به ای کامل، بدون خشک اندیشی و پیشداوری گوش فرا دهند و به موضوع هایی که برای کارکنان اهمیت دارد، به همان اندازه توجه کنند که آنان توجه دارند.

Keywords:

دلبستگی سازمانی , اشتیاق کارکنان , همدلی کارکنان