بررسی روش های مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد رقم طارم محلی برنج

به منظور بررسی تاثیر روش های مختلف کشت و تیمارهای مختلف آبیاری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام برنج، آزمایشی در سال زراعی 1388 در مزرعه ای در شهر بابل به اجرا درآمد. آزمایش به صورت طرح پایه بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار و 6 تیمار اجرا گردید. T1: روش غرقابی – نشایی، T2: روش نیمه غرقابی – نشایی، T3: روش دیمی – ردیفی، T4: روش دیمی –خطی، T5: روش فاریاب – ردیفی، T6: روش فاریاب – خطی. نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که بالاترین میزان عملکرد به روش غرقابی (4950= ) و نیمه غرقابی (4935= ) و پائین ترین میزان عملکرد مربوط به روش دیمی ردیفی ( 2650= ) و دیمی-خطی (2430= ) می باشد و روش فاریاب در حد واسط قرار دارد. عملکرد دانه همبستگی مثبت و معنی داری با تعداد پنجه موثر (608/0= )، ارتفاع بوته (909/0=r) داشته است یعنی با افزایش این صفات عملکرد دانه افزایش می یابد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که برنج عکس العمل های متفاوتی نسبت به روش های مختلف آبیاری دارد

Keywords:

برنج , روش های آبیاری