بررسی تاثیر میزان اسیدیته سوسپانسیون حاوی نانوذرات دی اکسید تیتانیوم بر روی حذف آلاینده های آلی

تاثیر دو پارامتر آزمایشگاهی قابل توجه از جمله زمان تابش دهی و میزان اسیدیته سوسپانسیون بر روی حدف آلایندهآلی متیل اورانژ در حضور نانوذرات دی اکسید تیتانیوم مورد بررسی قرار گرفت. مشخصه یابی نانوذرات سنتز شده با استفادهاز پراش اشعه ایکس نشان دهنده حضور دو فاز آناتاز و روتایل می باشد. همچنین بررسی تغییرات حذف آلاینده متیل اورانژنشان میدهد که افزایش زمان تابشدهی سبب افزایش میزان حدف آلاینده میگردد. بیشترین راندمان حدف متیل اورانژ درمحیط اسیدی و کمترین میزان حذف در محیط خنثی اتفاق میافتد. نتایج آنالیز واریانس نیز نشان میدهد هر دو پارامترمورد بررسی دارای تاثیر قابل توجهی بر روی کاهش غلظت آلاینده می باشند.

Keywords:

نانوذرات دی اکسید تیتانیوم , اسیدیته , آلاینده آلی