بررسی رابطه هوش معنوی و امید به زندگی با شادی و نشاط در بین دانشجویان دانشگاه های شهرستان بجنورد abstract
امید و نشاط و همچنین
هوش معنوی یکی از متغیرهای تاثیرگذار بر کیفیت زندگی به ویژه نسل جوان است .وقتی امید به آینده و نشاط در ارتباط با قشر دانشجو به عنوان آینده سازان جامعه مطرح میشود ،اهمیت آن دوچندان میشود پژوهش حاضر باهدف بررسی رابطه
هوش معنوی و
امید به زندگی با
شادی و نشاط در بین
دانشجویان دانشگاه های شهرستان بجنورد سال تحصیلی ۹۸-۹۹ مشغول به تحصیل بوده اند انجام شده است. روش تحقیق مورداستفاده در این تحقیق از نوع توصیفی ازنوع همبستگی است.جمع آوری داده ها با استفاده از ابزار پرسشنامه استاندارد
امید به زندگی و پرسشنامه
شادی و نشاط و
هوش معنوی انجام شد جامعه آماری تحقیق را کلیه
دانشجویان ۲۲۰۰۰) نفر) ثبت نام شده در مقاطع تحصیلی کاردانی ، کارشناسی و کارشناسی ارشد دانشگاه های شهرستان بجنورد سال تحصیلی ۹۸-۹۹ که با استفاده از نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب و موردمطالعه قرار گرفتند. تجزیهوتحلیل اطلاعات با کمک نرم افزار SPSS۲۳ در دو سطح آمار توصیفی و استنباطی انجام و مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند.در سطح آمار توصیفی از آماره هایی نظیر توزیع فراوانی نسبی(سن،مقطع، گروه تحصیلی ،رشته تحصیلی، محل دانشگاه ) آزمون نرمال ، میانگین و انحراف استاندارد و در سطح آمار استنباطی از آزمون t ،آزمونهای ضریب همبستگی پیرسون ، و رگرسیون استفاده شد .در پژوهش حاضر ضریب همبستگی پیرسون بین
هوش معنوی با امید ونشاط ۰,۳۰۴ و همچنین
هوش معنوی با تفکر عاملی و
تفکر راهبردی به ترتیب ۰,۲۴۵ و ۰,۲۴۲ هست که حاکی از رابطه همبستگی مثبت بوده است. و همچنین رابطه همبستگی بین
هوش معنوی و رضایت از زندگی برابر با ۲۷۴ ،
هوش معنوی و آراستگی ظاهری برابر ۰,۲۲۵،
هوش معنوی و تعامل اجتماعی برابر ۰,۰۷۷
هوش معنوی و کار آیی فردی برابر۰,۱۵۹ ،هوش معنوی و کمک به دیگران برابر ۰,۲۰۰، است. نتایج پژوهش نشان داد که بین
هوش معنوی با رضایت از زندگی ،آراستگی ظاهری ،تعامل اجتماعی ،کارایی فردی و کمک به دیگران و همچنین بین
هوش معنوی با تفکر عاملی و
تفکر راهبردی رابطه معناداری وجود دارد .