رابطه هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی با کیفیت زندگی زنان ایرانی: نقش واسطه ای خودخاموشی
Publish place: Women Interdisciplinary Researches، Vol: 3، Issue: 1
Publish Year: 1400
Type: Journal paper
Language: Persian
View: 329
This Paper With 16 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
JR_WIRF-3-1_001
Index date: 6 June 2022
رابطه هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی با کیفیت زندگی زنان ایرانی: نقش واسطه ای خودخاموشی abstract
در دهه های اخیر پژوهش های مرتبط با سلامت و کیفیت زندگی زنان بر نقش ویژه هنجارهای زنانه و تبعیض های جنسیتی تاکید نموده اند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه ای مولفه های خودخاموشی در رابطه میان هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی با کیفیت زندگی زنان شاغل و دانشجوی ۱۸ تا ۴۰ سال بوده است. نمونه پژوهش نیز شامل ۶۸۷ نفر از بانوان شهر کازرون بودند که به صورت مجازی و از طریق پاسخ-گویی به لینک پرسشنامه ها در این مطالعه شرکت نموده اند. این لینک از مجموعه گویه های مربوط به چهار ابزار سیاهه هم نوایی با هنجارهای زنانه (پرنت و مرادی، ۲۰۱۰)، سیاهه رویدادهای تبعیض آمیز جنسیتی (کلونوف و لندرین، ۱۹۹۵)، مقیاس خودخاموشی (جک و دیل، ۱۹۹۲) و فرم کوتاه پرسش نامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی تشکیل شده است. نتایج تحلیل که به کمک روش مدل یابی معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس-۲۲ انجام گرفت، نشان داد که هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی، علاوه بر تاثیر مستقیم، به طور غیرمستقیم و به واسطه مولفه های خودخاموشی نیز بر جنبه های مختلف کیفیت زندگی زنان تاثیر گذاشته است. نتایج پژوهشی نشان می دهد که تاکید سازمان بهداشت جهانی بر لزوم توجه به درک زنان از تبعیض های اجتماعی و نیز هنجارهای جنسیتی امری کاملا جدی بوده و بایستی درخصوص زنان ایرانی نیز مورد توجه قرار گیرد.
رابطه هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی با کیفیت زندگی زنان ایرانی: نقش واسطه ای خودخاموشی Keywords:
رابطه هم نوایی با هنجارهای زنانه و ادراک تبعیض های جنسیتی با کیفیت زندگی زنان ایرانی: نقش واسطه ای خودخاموشی authors
مرضیه صادق زاده
استادیار روان شناسی تربیتی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون، کازرون، ایران. (نویسنده مسئول)
شیدا بشارده
دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی، دانشگاه سلمان فارسی کازرون، کازرون، ایران.
فرهاد خرمایی
دانشیار روان شناسی تربیتی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران.