شیرین کننده های طبیعی: انواع، اهمیت و کاربرد آنها در صنعت شیرینی و شکلات

شیرین کننده ها در چهار گروه اصلی طبیعی، مصنوعی، تصفیه شده، الکلهای قندی طبقه بندی میشوند. هدف ما بررسی شیرین کننده های طبیعی میباشد. شیرین کننده های طبیعی از سالم ترین منابع قندی هستند. عسل اولین شیرین کننده ثبت شده بود. بعدها عسل با ساکاروز و قندهای ساده و اصل از شکر جایگزین شد. بعدها نیشکر و چغندر قند در قرن ۱۷ برای تهیه ساکاروز مطرح شدند. تهیه ساکاروز از چغندر راحت تر از نیشکر بوده است به همین دلیل در طی جنگ های جهانی تولید ساکاروز بیشتر از چغندر قند صورت گرفته است. محققان براین باورند که حداکثر میزان مجاز مصرف قند و شکر برای هر فرد در طی یک روز، ۴۰ گرم میباشد و این در حالی است که سرانه مصرف شکر در کشور ما برای هر فرد ۶۶ گرم گزارش شده است. اعداد و ارقام به خوبی نشاندهنده آن هستند که استفاده از شیرین کننده های طبیعی در زندگی روزانه ما تا چه حد کمرنگ و بی اهمیت شده است. کاربرد بیشتر قند و شکر، تولید انواع تصفیه شده شیرین کننده ها اما به مرور زمان آمار بیماری های قلبی و عروقی، چاقی، دیابت و سایر اختالالت متابولیکی افزایش یافت. شیرین کننده های طبیعی جزء گروه کربوهیدراتها میباشند و از C ، Hو O تشکیل شدهاند. در مقاله حاضر به بررسی شیرین کننده های طبیعی و تاثیر جایگزینی برخی از آنها در محصولاتی نظیر شکلات و کیک پرداخته شده است.

Keywords:

شیرین کننده , شکر , قند , شربت , شکلات , سلامت بدن