تغییر اقلیم و برخی شواهد آن در ایران و اقیانوسی

میانگین دمای لایه فوقانی(۰-۷۰۰ متر) اقیانوس ها از ۱۹۷۱ تا ۲۰۱۰ گرمتر شده است . میانگین ارتفاع سطح متوسط اقیانوس ها از سال ۱۹۰۱ تا ۲۰۱۰ حدود ۱۹ سانتیمتر افزایش یافته است. در دوره ۲۰۱۱-۲۰۳۹، آستانه بارش های سنگین و سیل آسای کشور بین ۱۳ تا ۳۹ درصد افزایش می یابند ، پیامدهای منفی کاهش بارش در مناطق پر باران محسوس تر از مناطق کم باران است . تبدیل مناطق نیمه خشک با %۱۰ کاهش و مدیترانه ای با -%۶۰ کاهش به خشک می باشد) و مرطوب -۴۱کاهش می یابد، سهم پهنه های اقلیمی مختلف از مساحت کل کشور بر حسب درصد در دوره پایه عباتنداز: خشک ۶۱,۲، نیمه خشک ۲۹، مدیترانه ای ۵,۵، نیمه مرطوب ۱,۷ ، مرطوب ۱,۴ و بسیار مرطوب ۱,۲ درصد .تغییرات سهم هر یک از پهنه های اقلیمی در دوره ۲۰۱۱-۲۰۳۹ نسبت به دوره پایه عبارتنداز: خشک (+۰,۴)۶۱,۶، نیمه خشک(+۱,۵)۳۰,۵، مدیترانه ای (-۰,۶)۴,۹ ، نیمه مرطوب (-۰,۱)۱,۶، مرطوب (-۰,۱)۱,۲ و بسیار مرطوب -۰,۱) ۱,۱ )درصد.تغییرات سهم هر یک از پهنه های اقلیمی در دوره ۲۰۴۰-۲۰۶۹ نسبت به دوره پایه عبارتنداز: خشک ۶۳,۲ ، نیمه خشک۳۱,۹، مدیترانه ای ۳ ، نیمه مرطوب ۱,۳ ، مرطوب ۱,۱ و بسیار مرطوب ۱,۰ درصد.تغییرات سهم هر یک از پهنه های اقلیمی در دوره ۲۰۷۰-۲۰۹۹ نسبت به دوره پایه عبارتنداز: تبدیل کشورمان به قطب بین المللی انرژی پاک خورشیدی با استفاده از منابع عظیم انرژی خورشیدی در مناطق مرکزی و جنوبی به عنوان دریای انرژی و صادرات انرژی برق مازاد می توان به عنوان فرصت استفاده کرد.

Keywords:

آینده نگری , دما , CMIP۶ , ساحل , فراساحل