ارزیابی شاخص های تحمل به خشکی در لاین های امید بخش گندم نان زمستانه و بینابین در استان زنجان

کشور ایران در منطقه خشک و نیمه خشک جهان واقع شده است. با توجه به پایین بودن متوسط بارندگی در کشور دستیابی به ارقام گندم متحمل به تنش کم آبی از اولویت خاصی برخوردار است. بمنظور انتخاب ژنوتیپ های گندم نان زمستانه و بینابین با عملکرد بالا در شرایط تنش قطع آبیاری پس از مرحله گلدهی و شرایط نرمال با استفاده از 18 لاین انتخاب شده از آزمایش مقایسه عملکرد سال زراعی 88- 1387 در قالب طرح آماری (RCBD) با 3 تکرار در 2 آزمایش جداگانه در ایستگاه تحقیقاتی خیرآباد زنجان اجرا گردید. در طول دوران رشد علاوه بر مراقبتهای زراعی، یادداشت برداری هایی لازم از قبیل در صد سبز ، تعداد روز تا خوشه دهی ، ارتفاع بوته ، تعداد روز تا رسیدن، وزن هزار دانه و عملکرد از کرت های آزمایشی انجام شد. داده ها به صورت جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. داده ها بر اساس پنج شاخص تحمل به تنش( MP- GMP- TOL – SSI – STI) ارزیابی شدند. در شرایط تنش خشکی تیمار شماره 3 (رقم پیشگام) و در شرایط نرمال تیمار شماره 17 دارای بالاترین عملکرد بودند. بر اساس شاخص های تحمل به تنش، چهار لاین امید بخش 3، 16، 17 و 11 با پایداری عملکرد بالا انتخاب شدند.

Keywords:

تحمل , خشکی , گندم , لاین های امید بخش