تاثیر کم آبیاری گیاه سالیکورنیا با آب دریا بر عملکرد زیست توده و شاخص بهره وری آب در منطقه بوشهر

این پژوهش به منظور بررسی پاسخ گیاه سالیکورنیا (Salicornia persica) به کاهش حجم آب مصرفی و تعیین روابط بین آب مصرفی و عملکرد زیست توده تحت شرایط آبیاری با آب خلیج فارس در ساحل دلوار واقع در استان بوشهر انجام شد. تیمارهای مورد نظر شامل T۱، T۲، T۳، T۴، T۵ و T۶ بودند که با اعمال مقادیر مختلف آب مصرفی در طول فصل رشد و اندازه گیری حجم آب کاربردی نهایی توسط کنتورهای حجمی، به ترتیب مقادیر ۶۷۰۰، ۸۸۰۰، ۹۶۰۰، ۱۰۰۰۰، ۱۱۸۰۰ و ۱۴۷۰۰ مترمکعب بر هکتار در این تیمارها اعمال گردیدند. نتایج نشان داد که در تیمارهای T۱ تا T۵ و علیرغم افزایش قابل توجه حجم آب کاربردی، تفاوت معنی داری در عملکرد زیست توده حاصل نگردید و میانگین عملکرد ماده خشک این تیمارها در حدود ۳۰۰۰ کیلوگرم در هکتار بود. اما افزایش حجم آب کاربردی در تیمار T۶، تاثیر مثبت و قابل توجهی بر عملکرد زیست توده داشت و سبب افزایش آن به ۴۶۰۰ کیلوگرم در هکتار گردید. تحت شرایط مزرعه ای مذکور، شاخص کارآیی مصرف آب سالیکورنیا (WUE) بین ۱۵/۰ تا ۴۴/۰ کیلوگرم بر مترمکعب بدست آمد. بنابراین، علی رغم اینکه امکان کم آبیاری سالیکورنیا با آب دریا وجود داشته و نیازهای زنده مانی آن قابل تامین است، اما دستیابی به عملکردهای مناسب (حدود ۵ تن در هکتار و یا بیشتر)، مستلزم تامین به موقع و کافی آب دریا و کوتاه کردن دور آبیاری ها در مزارع سالیکورنیا خواهد بود. بنابراین، نتایج این پژوهش تائیدکننده پاسخ مثبت سالیکورنیا به افزایش حجم آب مصرفی و تاثیر معنی دار کم آبیاری بر افت تولید زیست توده است. همچنین، بدلیل ضرورت تواتر بالای آبیاری ها در مورد این گیاه، مساله تامین حجم آب قابل توجه برای این گیاه را به مهمترین چالش توسعه مزارع سالیکورنیا در سواحل جنوبی کشور تبدیل می کند.

Keywords:

آب مصرفی , دور آبیاری , سالیکورنیا , شورزیست , نیاز آبی