وضعیت سرمایه انسانی در شرکت های دانش بنیان بر مبنای سبک های نوآوری

سرمایه انسانی، از حیاتی ترین منابع شرکت های دانش بنیان است که سبب موفقیت و یا شکست در عملکرد نوآورانه می شود. بر این اساس، هدف اصلی این پژوهش پاسخ به این سوال است که آیا توزیع ویژگی های سرمایه انسانی در شرکت های دانش بنیان ایران بر مبنای سبک های مختلف نوآوری تفاوت معنادار دارد؟ این مقاله با نظرجویی از ۱۳۲ مدیر ارشد در شرکت های دانش بنیان مستقر در پارک های علم و فناوری دانشگاه تهران و پردیس به تعیین سبک های نوآوری پرداخته، سپس به سنجش ویژگی های سرمایه انسانی در شرکت های دانش بنیان در چهار سبک نوآوری با طبقه بندی علم محور، فناوری اطلاعات محور، بازار محور و هزینه محور می پردازد. نتایج نشان می دهد که ویژگی های سرمایه انسانی در سبک های مختلف نوآوری، تفاوت معناداری ندارند و شرکت های دانش بنیان در جامعه موردمطالعه، از سرمایه انسانی متناسب با سبک نوآوری خود، بهره مند نیستند یا سرمایه انسانی ما اساسا برای تطابق با سبک های نوآوری متداول پرورش نیافته اند. همچنین نتایج به دست آمده با نتایج مطالعات، پیرامون سرمایه انسانی و نوآوری در کشورهای اروپایی مقایسه شد. در میان سبک های نوآوری به لحاظ توصیفی سبک نوآوری بازار محور، بالاترین میانگین ویژگی یکتایی و ارزش استراتژیک را نشان می دهد که نشانگر تمرکز شرکت های دانش بنیان بازار محور بر جذب نیروهای یکتا و ارزش آفرین است.

Keywords:

مفاهیم کلیدی: نوآوری , علم محور , فناوری اطلاعات محور , بازار محور , هزینه محور , سرمایه انسانی