اثر مصرف توام کود زیستی بارور-۲ و کود شیمیایی فسفر بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد ذرت (Zea mays) رقم سینگل کراس ۷۰۴

به منظور بررسی اثر مصرف توام کود زیستی و کود شیمیایی بر عملکرد ذرت (سینگل کراس ۷۰۴ ) آزمایشی در سال ۱۳۸۸ درمزرعه آموزشی و پژوهشی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران، بصورت کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمارها شامل سه سطح کود زیستی از منبع کود تجاری فسفر بارور-۲ [شاهد (بدون مصرف کود)، تلقیح بذر، تلقیح بذر + مصرف سرک)] و کود شیمیایی فسفر در چهار سطح [شاهد (بدون مصرف کود)، ۲۰، ۴۰ و ۶۰ کیلوگرم در هکتار] بودند. نتایج نشان داد که مصرف کود زیستی بر صفات عملکرد دانه، عملکرد زیستی، قطر بلال، وزن دانه در بلال، وزن هزاردانه، تعداد دانه در بلال و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار تلقیح بذر + مصرف سرک با مقدار ۱۳۱۳۱ کیلوگرم در هکتار در مقایسه با تیمار شاهد با مقدار ۱۲۳۴۱ کیلوگرم در هکتار بود. مصرف کود شیمیایی فسفر نیز بر همه صفات یاد شده به جز تعداد دانه در بلال معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار ۶۰ کیلوگرم فسفر شیمیایی (۸/۱۲۸۵۵ کیلوگرم در هکتار)بود که تفاوت آن با شاهد (۱۲۶۵۰ کیلوگرم در هکتار)معنی دار بود. اثر متقابل تیمارهای کود شیمیایی فسفر و کود زیستی بر همه صفات گیاهی ذرت به جز تعداد دانه در بلال و قطر بلال و شاخص برداشت معنی دار بود. بیشترین عملکرد دانه در اثر متقابل تیمارهای آزمایشی کود زیستی تلقیح بذر + مصرف سرک و ۶۰ کیلوگرم فسفر شیمیایی با عملکرد ۱/۱۳۳۸۱ کیلوگرم در هکتار بدست آمد. یافته های این پژوهش نشان داد که کود زیستی حاوی ریزجانداران حل کننده فسفر می تواند با افزایش جذب فسفر از خاک منجر به افزایش عملکرد دانه ذرت شود.

Keywords:

Biological fertilizer , Harvest index , Kernel yield , Maize and Phosphorous. , ذرت , شاخص برداشت , عملکرد دانه , فسفر و کود زیستی.