چالش های فنی مکانیزاسیون برداشت زیره سبز

زیره سبز گیاهی یکساله و یکی از گیاهان زراعی مستعد برای مناطق خشک و نیمه خشک ایران است. زیره سبز بدلیل نیاز آبی کم و طول فصل رشد کوتاه در سال های اخیر مورد توجه کشاورزان قرار گرفته است. سطح زیر کشت این محصول در کشور ۲۷۰۰۰ هکتار و در استان خراسان در سال زراعی ۹۹-۹۸ بالغ بر ۱۸۵۰۰هکتار با تولید ۸۶۳۹ تن و متوسط عملکرد ۴۶۷ کیلوگرم در هکتار گزارش شده است. برداشت محصول زیره سبز به علت حساس بودن به ریزش به صورت دو مرحله ای انجام می شود. در زمانی که بوته ها تازه به زردی می گرایند برداشت با دست انجام می شود و سپس با روش های دستی، یا استفاده از خرمنکوب های غلات، عملیات کوبش محصول را انجام می دهند. عملیات جداکردن و تمیزکردن محصول با استفاده از غربال های دستی و باد دادن محصول انجام می گیرد. این روش برداشت موجب صرف وقت و نیروی کار زیاد، از دست رفتن بخشی از محصول بدلیل کوبیدن ناقص، کاهش کیفیت محصول می گردد. مکانیزه نبودن برداشت، هزینه بالای تولید و نیاز به نیروی کار فراوان از موانع توسعه کشت این محصول می باشد. در این مقاله چالش های پیش روی توسعه مکانیزاسیون کاشت و برداشت زیره سبز از نقطه نظرهای فنی بررسی گردیده و ظرفیت ها و پتانسیل های موجود شامل تمام فعالیت های انجام شده در زمینه مکانیزاسیون کاشت و برداشت زیره، مورد ارزیابی فنی قرار گرفته است

Keywords:

زیره سبز , مکانیزاسیون , کاشت , برداشت بوته , کوبیدن