رابطه عوامل شخصیتی با کیفیت زندگی زنان باردارمراجعه کننده به بیمارستان های دولتی شهر تبریز

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر رابطه بین عوامل شخصیتی با کیفیت زندگی زنان باردار مراجعه کننده به بیمارستانهای دولتی شهر تبریز بود. روش: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان باردار مراجعه کنندگان به بیمارستان دولتی شهر تبریز در سال ۱۴۰۰ بودند که از این جامعه تعداد ۲۰۰ نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه های شخصیتی فرم کوتاه نئو و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی استفاده شد. همچنین برای تجزیه تحلیل داده ها از روشهای آماری توصیفی و ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد بین روان نژندی و کیفیت زندگی زنان رابطه منفی و معنی دار وجود دارد. همچنین بین برون گرایی و وجدان گرایی با کیفیت زندگی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. از سویی بین انعطاف پذیری و دلپذیر بودن با کیفیت زندگی رابطه ای وجود ندارد. از طرفی نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که ویژگی های شخصیتی قادرند تغییرات کیفیت زندگی را در زنان باردار پیش بینی کنند. بحث: با توجه به یافته های به دست آمده پیشنهاد می شود با ایجاد جلساتی برای آگاهی زنان حامله گذاشته شده و نحوه رفتار نیز در این دوران به آنها آموزش داده شود.

Keywords:

عوامل شخصیتی , کیفیت زندگی , زنان باردار .