نقش رویکرد توسعه ی حمل و نقل محور (TOD) در مدیریت کاهش آلودگی های ناشی از ترافیک شهری

پس از افزایش آلودگی های ناشی ازگسترش شهرها در دهه های اخیر، الگوی توسعه پایدار شهری در سراسر جهان گسترده شد و رویکردهای جدید شهرسازی باتاکید بر تخفیف آلودگیهای پدیدآمده، مطرح شدند. توسعه حمل و نقل محور یکی از رویکردهای اخیر است که با تمرکز بر معیارهای پایداری شهری همچونتوسعه فشرده و متراکم، مختلط و پیاده محور، ضرورت برنامه ریزی یکپارچه کاربری زمین و الگوی حمل و نقل را مورد توجه قرار میدهد. این پژوهش سعی داردتا با روشی کتابخانه ای و میدانی نقش توسعه ی حمل و نقل محور را در کاهش آلودگی های ناشی از تراکم ترافیک در نواحی شهری شناسایی نموده و در راستایاهداف این رویکرد پیشنهاداتی را در جهت گسترش کاربرد این رویکرد ارائه دهد .نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن است که TOD در مسیر دستیابی به اهدافتوسعه ی پایدار شهری و در قالب جنبه های زیست محیطی آن میتواند سهم بسزایی در کاهش میزان سفر شهروندان با خودرو شخصی و همچنین کاهش آلودگیهوا و صوتی ناشی از حرکت وسایل نقلیه شهری داشته باشد. بنابراین برای حصول این اهداف لازم است تا بازنگری های اساسی در تهیه ی طرح های توسعه ی شهری، طرح های حمل ونقلی و سیاست ها و اقدامات مربوطه صورت گیرد.

Keywords:

توسعه حمل و نقل محور , حمل و نقل شهری , آلودگی هوا و صدا , کاربری اراضی شهری