بررسی نقش فاصله قدرت و فردگرایی بر استرس شغلی و دورکاری در دوران کووید ۱۹

پیشینه فرهنگی کارمند که غالبا در تحقیقات مدیریت از طریق ارزش های فرهنگی (فاصله قدرت، فردگرایی)، نشان داده می شود،توسط مفروضات افراد تعیین می شود که تحت تاثیر پیشینه فرهنگی آنها قرار دارد و احساسات، تفکر و رفتار آنها را هدایت می کندیا به عنوان حالت های مطلوب رفتار در نظر گرفته می شود. از طرفی همه گیری کووید ۱۹ نیاز به دور کاری در محیط های پیچیدهکسب و کار و جهانی شدن امروزی مزایای بالقوه برای رفاه کارکنان ایجاد استقلال برای کارکنان، صرفه جویی در هزینه سفر و دفاتر،از جمله عوامل تشدید دورکاری می باشند. به طور خاص، دورکاری می تواند برای برخی از کارکنان با کاهش استرس شغلی آنها ازطریق دادن استقلال و انعطاف پذی ری بیشتر به آنها و کمک به آنها جهت کاهش زمان رفت و آمد به کار، سودمند باشد . با این وجود،دورکاری می تواند برای رفاه کارکنان غیرسازنده باشد آن هم به خاطر انزوای اجتما عی، خستگی ناشی از به سرعت ترقی کردن ودشواری حفظ تعادل کار- زندگی و در نهایت افزایش استرس شغلی را به همراه دارد. بنابراین این مطالعه نقش زمینه های فرهنگی(فاصله قدرت،فردگرایی) و باورها در مورد دورکاری بر استرس شغلی و دورکاری در دوران کووید ۱۹ را بصورت تئوری مورد بررسیقرار می هند و ادامه بحث و نتیجه گیری کلی ارائه می گردد.

Keywords:

فاصله قدرت و فردگرایی , استرس شغلی , دورکاری در دوران کووید ۱۹