کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران

توسعه فیزیکی شهر، فرآیندی پویا و مداوم است. در سراسر جهان، رشد شهری در بعد توسعه فضایی منجر به ایجاد چشم اندازهای ثانویه در پیرامون شهرهای بزرگ شده است و گاها این چشم اندازها به ویژه در کشورهای در حال توسعه در قالب مناطق روستایی به واسطه محدودیتهای محیطی شهرها، حرکتی ادغامی داشته و روند روستا - شهری را تشدید کرده است. در این پژوهش، روش تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت توصیفی- تحلیلی می باشد. برای جمع آوری اطلاعات از روش های کتابخانه ای و میدانی استفاده شده و با استفاده از نرم افزار GIS و داده های گردآوری شده، مناطق مستعد جهت توسعه فیزیکی آتی شهر تعیین گردیده است. هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین جهات گسترش شهر با مناطق روستایی پیرامون می باشد. بدین منظور از لایه های ارتفاع، شیب، کاربری اراضی، فاصله از شهر، فاصله از روستا و فاصله از جاده استفاده شده است. نتایج نشان داد که سطوح با تناسب بسیار زیاد در قسمت های شمال، شرق، غرب و جنوب غرب محدوده به صورت پهنه های پراکنده قرار دارند.

Keywords:

توسعه فیزیکی , شهر اصفهان , مناطق روستایی , پیرامون