ارزیابی سیاست ها و رویه های بلندمرتبه سازی از منظر ایمنی و مدیریت بحران (مطالعه موردی: منطقه یک تهران)

بلندمرتبه سازی و ساخت ساختمان های بلند یکی از رویه های ساخت وساز در دنیای امروزی است. گران شدن زمین و کمبود آن از جمله مهم ترین دلایل برای روی آوردن به این سبک از ساخت وسازها می باشد. باتوجه به شرایط خاص این نوع ساختمان ها، مساله ایمنی و مدیریت بحران در آنها از اهمیت زیادی برخوردار است. به این منظور در این پژوهش سیاست ها و رویه های بلندمرتبه سازی از منظر ایمنی و مدیریت بحران در منطقه ۱ شهر تهران، ارزیابی شده است. به این منظور با استفاده از منابع کتابخانه ای و مطالعات میدانی، معیارهای مهم، استخراج شده است. سپس براساس این معیارها، پرسشنامه طراحی شده و در اختیار کارشناسان جهت ارزیابی نظرات آنها، قرار داده شده است. سوالات پرسشنامه در دو بخش ایمنی با ۱۵ سوال و مدیریت بحران با ۱۲ سوال، تدوین شده است. نتیجه کلی بررسی پاسخ ها، نشان می دهند که در اغلب سیاست ها و رویه های بررسی شده در قوانین ضعف وجود دارد. باتوجه به نتایج حاصل، می توان گفت بیشتر سیاست ها، رویه ها و قانون هایی که در زمینه ایمنی و مدیریت بحران در بلندمرتبه سازی وجود دارد، از نظر قانونی ضعیف هستند و در عمل مشکلاتی را ایجاد کرده یا ایجاد می کنند. نتیجه این پژوهش نشان می دهد که برای کاهش این مشکلات لازم است، قوانین موجود مطالعه شده و اشکالات آن برطرف شود تا هزینه های ضعیف بودن آنها، کاهش پیدا کند.

Keywords:

ساختمان بلند , بلندمرتبه سازی , قوانین بلندمرتبه سازی