هنجاریابی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه صمیمیت زوجین و رابطه آن با مثبت اندیشی در زنان متاهل شهر تهران

این پژوهش با هدف بررسی هنجاریابی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه صمیمیت زوجین و رابطه آن با مثبت اندیشی در زنان متاهل شهر تهران صورت گرفت. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه ی زنان متاهل ۲۵ تا ۶۵ ساله در شهر تهران تشکیل می داد که از این میان با استفاده از جدول مورگان و روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای، نمونه ای به اندازه ۵۰۴ نفر انتخاب و پرسشنامه در اختیار آنها قرار گرفت. روش جمع آوری داده ها براساس پرسشنامه صمیمیت زوجین باگاروزی (۲۰۰۱) و پرسشنامه مثبت اندیشی اینگرام و وینیسکی (۱۹۸۸) انجام گرفت. پایایی پرسشنامه با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که مقدار ان برای پرسشنامه بالای ۰.۷ به دست آمد. همین طور از روایی سازه به منظور آزمون روایی پرسشنامه استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمده از اجرای پرسشنامه از طریق نرم افزارهای آماری LISREL(۸.۷), SPSS (۲۵.۰), Excel ۲۰۱۳ در دو بخش توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل عامل تاییدی) انجام پذیرفت. نتایج پژوهش نشان داد که پرسشنامه ۴۱ سوالی صمیمیت زوجین باگاروزی در بین زنان متاهل شهر تهران از روایی و اعتبار مناسبی برخوردار است؛ هم چنین بین تمام مولفه های صمیمیت زوجین به جز صمیمیت بدنی و روان شناختی با مثبت اندیشی رابطه مثبت معنادار وجود دارد.

هنجاریابی ویژگی های روان سنجی پرسشنامه صمیمیت زوجین و رابطه آن با مثبت اندیشی در زنان متاهل شهر تهران Keywords:

صمیمیت زوجین , پرسشنامه , مثبت اندیشی , زنان متاهل شهر تهران