مقایسه برخی شاخص های تندرستی بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه غرب استان گیلان

انجام فعالیت منظم بدنی از دوران کودکی و نوجوانی، فاکتوری زمینه ساز برای داشتن یک زندگی سالم و پویا در آینده است. هدف از پژوهش حاضر مقایسه برخی شاخص های تندرستی بین دانش آموزان ورزشکار و غیرورزشکار مقطع متوسطه غرب استان گیلان بود. روش تحقیق: ۱۰۱۰ دانش آموز در رده سنی ۱۳ تا ۱۵ سال شامل ۵۰۵ دانش آموز پسر ورزشکار (با میانگین وزن ۷/۹۴±۴۵/۰۴ کیلوگرم و قد ۹/۰۲±۱۶۳/۱۳ سانتی متر) و ۵۰۵ دانش آموز پسر غیرورزشکار (با میانگین وزن ۹/۴۳±۵۳/۶۷ کیلوگرم و قد ۹/۱۴±۱۶۱/۱۳ سانتی متر) به صورت تصادفی انتخاب شدند. برخی متغیرهای آنتروپومتریکی (قد، وزن، درصد چربی بدن، وزن چربی بدن، وزن بدون چربی، نسبت دور کمر به دور لگن) و فیزیولوژیکی (ضربان قلب استراحتی، فشار خون سیستولیک و فشار خون دیاستولیک استراحتی) مورد اندازه گیری قرار گرفت. از آمار توصیفی برای تعیین میانگین و انحراف معیار و در بخش آمار استنباطی، از آزمون آماری پارامتریک t مستقل و آزمون آماری ناپارامتریک Uمان ویتنی در سطح معنی داری (۰/۰۵>P) استفاده شد. پژوهش حاضر نشان داد، بین قد، وزن، درصد چربی بدن، وزن چربی بدن، وزن بدون چربی، نسبت دور کمر به دور لگن، ضربان قلب استراحت و فشار خون دیاستولیک استراحتی تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود دارد (P<۰/۰۵) اما در فشار خون سیستولیک استراحتی تفاوت معنی داری بین دو گروه مشاهده نشد. نتایج نشان داد که دانش آموزان ورزشکار از شاخص های آنتروپومتریکی و فیزیولوژیکی بهتری نسبت به دانش آموزان غیرورزشکار برخوردارند؛ بنابراین، در وضعیت تندرستی بهتری قرار دارند. لذا، فعالیت بدنی منظم در سنین نوجوانی، می تواند عامل مهمی برای تندرستی و آمادگی باشد.

Keywords:

تندرستی , دانش آموزان پسر , ویژگی های آنتروپومتریک , ویژگی های فیزیولوژیک