تاثیر یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع ۲۲۰۰ متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران

هدف از این تحقیق بررسی تاثیر یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع ۲۲۰۰ متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان بود. به این منظور ۱۷ نفر از دختران نوجوان ۱۶-۱۴ سال و کم تحرک شهرستان خرم آباد (سن /۰/۷۸۹ ± ۱۵/۳۳، قد ۴/۱۷۶ ± ۱۶۴/۶۴، وزن ۹/۹ ± ۵۴/۶۱، شاخص توده بدن ۳/۹۶۶ ± ۲۰)، در آزمون شرکت کردند. طی دو مرحله اندازه گیری در پیش از آزمون و پس از آزمون با پالس اکسی متر انگشتی مجهز به ضربان سنج، میزان اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب در دو روز قبل از آزمون و بلافاصله بعد از رسیدن به نقطه ۲۲۰۰ متر سنجیده شد. از آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی پراکندگی داده ها استفاده گردید، همچنین از روش آماری t زوجی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده و نرم افزار آماری به کار رفته در این مطالعه spss۲۲ بود. نتایج پژوهش نشان داد که یک جلسه کوهنوردی در ارتفاع ۲۲۰۰ متری بر اشباع اکسیژن شریانی و ضربان قلب دختران نوجوان تاثیر معناداری دارد، به گونه ای که اشباع اکسیژن شریانی کاهش معنادار و ضربان قلب افزایش معنادار نسبت به پیش از آزمون داشته است. (P<۰/۰۵). با توجه به تاثیرات نسبتا شدید ارتفاع بر تمامی ارگان های بدن و همچنین با توجه به اینکه نتایج حاصل از تحقیق و مطالعات گوناگون مبنی بر اینکه تمرینات در ارتفاع بر عملکرد ورزشی تاثیرگذار است، لذا جهت عملکرد بهتر ورزشکاران در مسابقات و نیز ارتقای سطح ورزشی و آمادگی آنان، برنامه تمرینی مناسب در ارتفاعات به صورت کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت جهت سازگاری های بهتر ورزشی به بازیکنان و مربیان تیم های ورزشی توصیه می شود، همچنین توجه به اصول اقامت در ارتفاع توصیه می گردد.

Keywords:

اشباع اکسیژن شریانی , ضربان قلب , دختران نوجوان , کوهنوردی