بهینه سازی مکانیزاسیون عملیات خاک ورزی و کاشت سویا با استفاده از رویکرد تاگوچی

این مطالعه به منظور بررسی تاثیر روشهای مختلف خاک ورزی، سطوح مختلفی از بقایای کشت قبلی و ارقام مختلف گیاه سویا بر عملکرد و اجزای عملکرد این گیاه انجام شده است. آزمایش در قالب طرح فاکتوریل با پایه بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار و طی فصل زراعی سال های ۱۴۰۰ – ۱۳۹۹ در یکی از مزارع شرکت کشت و صنعت و دام پروری مغان واقع در شمال شرق استان اردبیل انجام شد. در این پژوهش دو نوع سیستم خاک ورزی (مرسوم و بی خاک ورزی) و دو سطح از میزان بقایای محصول گندم (بقایای کامل و بدون بقایا) بر عملکرد دو نوع گیاه سویا (رقم ویلیامز و رقم L۱۷ ارزیابی شد. نتایج حاصل از تاثیر سیستم های مذکور بر ارتفاع بوته، تعداد بوته، وزن هزار دانه، عملکرد محصول، درصد پروتئین و چربی گیاه سویا نشان داد که نوع خاک ورزی بیشترین تاثیر و میزان بقایا کمترین تاثیر را بر پارامترهای مذکور داشته است. با توجه به نتایج حاصل از بررسی تاثیر سیستم های مختلف خاکورزی، میزان بقایا و نوع گیاه کاشته شده بر ویژگی های زراعی گیاه سویا در سطوح مختلف می توان بیان کرد که با اجرای عملیات کاشت رقم L۱۷ گیاه سویا با روش خاک ورزی متداول و میزان کامل بقایای کشت قبل می توان به بالاترین عملکرد زراعی دست یافت.

Keywords:

خاک ورزی , بقایا , تاگوچی , پارامترهای زراعی