استفاده از هورمون دیجیتال در پیاده سازی رفتار خودسازمان دهی عامل های آتشنشان درمحیط شبیه سازی روباتهای امدادگر

این مساله که چند عامل خودشان را بر اساس یک الگوی سراسری و با استفاده از یک ارتباط محلی سازمان دهی می کنند، یکی از مباحث مهم در سیستم های چند عاملی می باشد. بیشتر الگوهای پیچیده در طبیعت نتیجه خودسازمان دهی سلولها توسط سیگنال های شیمیایی هورمون ها می باشند. در این مقاله سعی شده است تا با الهام از طبیعت و مدل سازی هورمون ها، از آن به عنوان الگوریتمی جهت پیاده سازی خودسازمان دهی برای عامل های آتش نشان در محیط شبیه سازی روباتهای امدادگر بهره ببریم. برای مدل کردن هورمون ها، از یک مدل موسوم به مدل هورمون دیجیتال استفاده شده، و نتایج حاصل از پیاده سازی آن بر روی عامل های آتش نشان بررسی گردیده است

Keywords:

هورمون , سیستم های چند عاملی , خود سازمان دهی , روباتهای امدادگر