امروزه یکی از معضلاب بهداشتی و زیست محیطی کشور مواد زائد بیمارستانی است که به علت دارا بودن عوامل خطرناک ، سمی و بیماری زا از جمله زائدات پاتولوژیک، عفونی ، دارویی ، شیمیایی ، رادیو اکتیو و ظروف و وسایل درمانی از حساسیت خاصی برخوردار است. توجه به مدیریت پسماندهای بیمارستانی و مراکز بهداشتی و درمانی بدلیل دارا بودن پتانسیل عفونت زایی و وجود پسماندهای خطرناک بسیار حائز اهمیت است ، عدم کنترل و بی توجهی نسبتبه مدیریت صحیح پسماندهای بیمارستانی علاوه به تهدید جدی به سلامت جامعه و
محیط زیست ، باعث اتلاف هزینه های زیاد نیز می شود. کلید رسیدن به مدیریت کارآمد ، شناخت خصوصیات کمی و کیفی مواد زائد بیمارستان ، جداسازی جمع آوری و در نهایت
تصفیه و
دفع مناسب با توجه به نوع مواد زائد تولیدی می باشد. طبق تحقیقات به عمل آمده از کل پسماندهای بیمارستانی کشور حدود 58 درصد دفن ، 30/65 درصد شوزانده و 18/2 درصد تلنبار می شود که هیچ یک از این روش ها به دلیل وجود عواقب سوی زیست محیطی و بهداشتی مورد تایید مجامع علمی ، کشوری و بین المللی نمی باشد . بنابراین اجرای روشهای نوین و
دفع پسماندهای بیمارستانی کشور برای برطرف کردن اثار نا مطلوب این مواد ضروری است . هدف از ارائه این مقاله علاوه بر شناخت کمی و کیفی پسماندهای بیمارستانی و سهم هر یک از اجزای تولیدی در بیمارستان ، به
تصفیه و
دفع پسماندهای مختلف بیمارستانی و در نهایت انتخاب روش مناسب با توجه به نوع پسماند پرداخته می شود.