با گسترش و رشد سریع شهرها، بسیاری از اراضی پیرامون شهرها به زیرساخت و سازهای شهری رفته و تعادل محیطی بین شهرها و بستر طبیعی آن به هم خورده و در نهایت سبب رشد فیزیکی بی رویه و بدون کنترل نظارت شهرها گردید. امروزه مفهوم شهرها بدون فضای سبز موثر در اشکال گوناگون آن دیگر قابل مقایسه نیست. پیامدهای
توسعه شهری و پیچیدگی های معضلات محیط زیستی آنها موجودیت فضای سبز و گسترش آن برای همیشه اجتناب ناپذیر کرده اند. این فضاها هم از دیدگاه تامین نیازهای محیط زیستی شهرنشینان و هم از نظر تامین فضاهای فراغتی و بستر ارتباط و تعامل اجتماعی آن جایگاهی در خور اهمیت دارد. این اهمیت به دلیل کارکردهای متنوع محیط زیستی، اجتماعی، فرهنگی و اقتصادی فضای سبز شهری است. در نهایت باید گفت؛ توسعه فضای سبز شهری سبب تولید اکسیژن، تعدیل دمای محیط، جذب آلودگیها، تثبیت نمودن خاک به خصوص در سطوح شیب دار، افزایش رطوبت، زیباسازی محیطی، کنترل آلودگی صوتی و بصری و غیره می شود که در بهبود کیفیت محیط شهری نقش داشته و فضای مناسبی برای شهروندان ایجاد می کند. از این رو باید از نظر کمی و کیفی متناسب با حجم فیزیکی
شهر و نیازهای جامعه و با توجه به شرایط اکولوژی و روند گسترش
شهر این فضاها افزایش یابد.