زیست پذیری یکی از راهبردهای توسعه پایدار است و شهری زیست پذیرنام دارد که سه مولفه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی در آن، به سمت توسعه پایدار گام بردارند. رویکردزیست پذیری به سیستم شهری سالم، امن، با دسترسی مناسب و مقرون به صرفه اطلاق می شود که کیفیت بالای زندگی را موجب خواهد شد. به همین خاطر پژوهش حاضر با هدف سنجش میزان
زیست پذیری شهر قائمشهر وشناسایی متغییرهای تاثیرگذار بر
زیست پذیری شهری انجام گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی مبتنی بر توزیع پرسشنامه بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۳۸۴ بدست آمده است. پرسشنامه شامل سه بعد اصلی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی می باشد، که هرکدام از بعدهای پرسشنامه دارای چند زیرشاخه بوده است. با بررسی میانگین های به دست آمده از تحلیل ابعاد سه گانه
زیست پذیری با عنایت به طیف لیکرت پرسشنامه و این نکته که هر سه بعد از میانگین پائین ۳ برخوردار هستند. ابعاد
زیست پذیری پایدار منطقه نیازمند برنامه ریزی و توجه متولیان عرصه شهری در راستای بهبود شرایط زیستی در این ناحیه می باشد. لیکن بعد اقتصادی با میانگین۱/۶۷از اولویت بیشتری برای این امر برخوردار است و بعد اجتماعی به نسبت سایر ابعاد با میانگین۲/۲۱وضعیت مطلوب تری را داراست. برای پاسخگویی به سوال دوم پژوهش و تعیین میزان اثرگذاری هر کدام از ابعاد
زیست پذیری در بهبود زیستی ناحیه مورد مطالعه از رگرسیون چند متغیره بهره گرفته شد. نتایج آزمون رگرسیون نشان میدهد که با توجه به ضرایب بتای حاصله بعد اجتماعی با ضریب بتای ۴۶۴/ . بیشترین اثرگذاری را در شرایط
زیست پذیری ناحیه مورد مطالعه دارد.