سنجش توسعه پایدار شهری و اصول معماری ایرانی

مفاهیم و اصول معماری ایران و مفاهیم معماری پایداری مشابهت هایی دارند که قابل بررسی است. توسعه پایداری معماری چه به عنوان عمل خلق فضای انسانی و معماری پایدار « مفهوم تنظیم رابطه انسان و محیط فیزیکی و چه به عنوان محصول این فرآیند، همواره با محیط پایدار در آمیخته و در یک چهارچوب کلی می توان از تعبیر خلق محیط پایدار انسان ساخت برای آن استفاده کرد. نیل به پایداری محیط کالبدی انسان ساخت به عنوان بخشی از محیط زیست انسانی و دربرگیرنده و سامان دهنده فعالیت های اقتصادی و اجتماعی، در گرو برقراری حالت تعادل پویا میان فضای کالبدی انسانی، محیط فراگیر و کاربران فضاست. پویایی این تعادل در نحوه پاسخ گویی و کنش مندی محیط کالبدی به خواست ها و نیازهای کاربران و نیز شرایط متغیر محیط فراگیر است. در پایان این نوشتار طی یک بررسی تطبیقی به مقایسه مفاهیم اصول و ویژگی های معماری پایدار پرداخته شده است. حاصل این بررسی تطبیقی دستیابی به مفاهیم و ویژگی های مشترک است که قابل کشف و بازشناسی است؛ استخراج این اصول و ویژگی های پایدار از تاریخ معماری ایرانی، رهیافت های نظری و حتی گاهی روش های کاربردی را برای معماران معاصر ایرانی به ارمغان خواهد آورد که با تکیه بر چنین تجربیاتی می توان هم معماری پایدار را با معماری بومی و ایرانی تبیین کرد و هم هویت از دست رفته معماری اصیل ایرانی را دوباره بازیابی نمود.

Keywords:

توسعه پایدار , معماری پایدار , اصول معماری پایدار , رویکر معماری پایداری.