واکاوی مبانی فقهی و قانونی کمک به نجات جان دیگری و ضمانت اجرا خودداری از انجام آن

بنای یاری رسانی به دیگری نیاز به زیر بنا و مبنای محکمی دارد تا بتواند پایدار ، استوار و پابرجا بماندو برخورداری از پشتوانه قانونی منجر به تعمیق و گسترش فرهنگ یاری رسانی و همچنین تضمین هرچه بهتر اجرای آن در سطح جامعه خواهد گردید . پرسش های مطرح در این زمینه از این قرارند که آیاچنین مبانی وجود دارد و اگر چنین است ان مبانی کدام اند ؟ موضوع کمک به دیگری از چه منابعقانونی برخوردار است ؟ و در نهایت آنکه در صورت خودداری افراد از کمک به دیگری چه ضمانت اجراییمتوجه ایشان خواهد گردید ؟ ما در این مقاله پس از جست و جوی مبانی فقهی و هم چنین مبانیقانونی این موضوع ،به بررسی ارکان مسئولیت مدنی ناشی از ترک نجات جان دیگری می پردازیم . اینپژوهش با روش توصیفی تحلیلی نشان می دهد که کمک کردن و دستگیری از دیگران به خصوص درمواقعی که خطر جانی انها را تهدید می نماید از چه اهمیت اخلاقی و اجتماعی برخوردار است . چنانکهاین امر بارها توسط انبیا الهی و مصلحان مورد تاکید قرار گرفته است . همچنین تصویب ماده واحدهخودداری از نجات جان دیگری نشان دهنده توجه قانونگذار به وظایف اخلاقی افراد بوده است . بنابرایندر صورت احراز عناصر لازم برای شکل گیری مسئولیت مدنی (ضرر ، فعل زیانبار ، رابطه سببیت)،ترک نجات جان دیگری منتهی به تحقق مسئولیت مدنی یاری رسان در مقابل قربانی خواهد شد.

Keywords:

کمک به دیگری , مبانی فقهی , مبانی قانونی , مسئولیت مدنی