مدیریت آب باران در حوزه های شهری وتاثیر آن در افزایش تاب آوری شهرها

در محدوده شهرها،آب حاصل از بارندگی، عمدتا" از طریق پشت بام ها و خیابانها شروع-به حرکت نموده و در نهایت به شبکه های جمع آوری فاضلاب شهری می پیوندد. در این-مسیرمرتبا"ازکیفیت این آبها کاسته شده ودرنهایت امرتصفیه برای استفاده مجدد ضروری خواهد بود. ازطرفی رواناب حاصل از بارندگی درسطح شهرها، بدلیل نفوذ پذیری کم سطوح شهری، خود موجب افزایش ناگهانی رواناب سطحی، حجم فاضلاب شهری،گسترش آلودگی،آب گرفتگی معابر، مشکلات ترافیکی وغیره را خواهد شد. همچنین در جمع آوری فاضلاب شهری زیرزمینی نیز، ورود آب باران به زهکش ها، هم حجم انتقال فاضلاب و هم کیفیت آب انتقالی، کاهش خواهد یافت. لذامشکلات ذکرشده، تاب آوری شهری را در مواقع بارندگی، کاهش ونارضایتی مردم رابه همراه خواهدداشت.گزارش ها تایید می کنند، کیفیت آب باران قبل از ورود به شبکه فاضلاب شهری، به راحتی پاسخگوی مصارف خانگی(غیرشرب) درساختمان ها خواهد بود. بنابراین جمع آوری واستفاده ازآب باران بجای آب شهری در منازل وساختمانها-ودر برخی ازمصارف، موضوعی قابل توصیه بوده وافزایش تاب آوری شهری را نیز دراین حوزه درپی خواهد داشت. استفاده ازسیستم سطوح آبگیر پشت بام ساختمان ها، این امکان را می دهد تا با جمع آوری آب باران درمواقع بارندگی،بخشی-ازنیازساختمان ها، نظیرآب مورد نیازبرای شستشوی فضاهای باز،آبیاری فضای سبز و-باغچه هاوغیره را تامین ودرنتیجه هزینه آب مصرفی وحجم آب ورودی به شبکه های-جمع آوری فاضلاب شهری (سطحی و زیرزمینی) را کاهش ومیزان رضایت مندی مردمی وتاب آوری شهری رادر این حوزه، افزایش داد. لذا دراین تحقیق، جمع آوری واستحصال آب باران وراههای استفاده ازآن در حوزه های شهری بررسی شد. نتایج نشان داد که اجرای پروژه ها وطرح های مربوط به استحصال آب باران، در ساختمانها و شهرها، صرفه اقتصادی داشته ودر رفع بخشی ازمشکلات شهری، کنترل-کمی وکیفی فاضلاب و افزایش تاب آوری شهری، موثر خواهد بود.

Keywords:

آب باران , تاب آوری , فاضلاب شهری