بررسی اثرات باقیمانده فسفر و پتاسیم مصرف شده بر عملکرد گندم درتناوب ذرت-گندم

این بررسی به منظورتعیین اثرات باقیمانده فسفر و پتاسیم مصرف شده در زراعت ذرت دانه ای بر عملکرد گندم از سال ۱۳۷۸ تا ۱۳۸۱ در مرکز تحقیقات کشاورزی صفی آباد دزفول در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار و یک کرت مقایسه ای در هر تکرار برای مقایسه اثرات کوددهی تازه فسفر و پتاسیم با اثرات باقیمانده کودهای فسفر و پتاسیم اجرا گردید.تیمارها شامل چهار سطح فسفر (صفر،۶۰، ۱۲۰ و ۱۸۰ کیلوگرم P۲O۵ در هکتار از منبع سوپرفسفات تریپل) و چهار سطح پتاسیم (صفر، ۱۰۰ ، ۲۰۰ و ۳۰۰ کیلوگرمK۲O  در هکتار از منبع سولفات پتاسیم) بودند که قبل از کشت ذرت مصرف شدند. نتایج نشان داد که اثرات باقیمانده فسفر بر افزایش عملکرد دانه و وزن هزار دانه گندم از نظر آماری در سطح یک درصد معنی دار گردید. در صورتیکه اثرات باقیمانده پتاسیم فقط بر عملکرد دانه در سطح پنج درصد معنی دار شد. هر چه میزان بیشتری از کودهای فسفر و پتاسیم در کشت قبل (ذرت) مصرف گردید، اثرات مثبت باقیمانده آنها بر عملکرد و وزن هزار دانه گندم نیز بیشترشد. همچنین اثرات باقیمانده برای هر سطح کود مصرفی بر عملکرد دانه و وزن هزار دانه نسبت به کرت شاهد (بدون مصرف فسفر و پتاسیم) بیشتر بود. عملکرد دانه گندم (۶/۴ تن در هکتار) ناشی از کوددهی تازه فسفر و پتاسیم در کرت های مقایسه ای تقریبا برابر با عملکرد حاصل (۹۱/۴ تن در هکتار) از اثرات باقیمانده بالاترین سطح فسفر و پتاسیم (۱۸۰ و ۳۰۰ کیلوگرم در هکتار P۲O۵ وK۲O در هکتار) بود. از طرفی اختلاف بین عملکرد دانه گندم حاصل از کوددهی تازه فسفر و پتاسیم (۱۰۰ و۱۵۰ کیلوگرم در هکتار به ترتیب سوپرفسفات تریپل و سولفات پتاسیم) در کرت های مقایسه ای و شاهد بیش از یک تن در هکتار بود (۶۰/۴ تن در هکتار در مقابل۵۳/۳ تن در هکتار) .بنابراین، بر اساس نتایج بدست آمده از این آزمایش مصرف کودهای فسفر و پتاسیم در زراعت ذرت دانه ای می تواند بخشی از نیازهای تغذیه ای کشت بعد (گندم) را تامین نموده که این امر لزوم توجه به آزمون خاک قبل از کشت گندم و پرهیز از توصیه های کودی عمومی را نشان می هد.