اثر بخشی هوش اخلاقی بر بهزیستی اجتماعی و بی اشتیاقی اخلاقی در بین دانش اموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه ی یک تهران

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی هوش اخلاقی بر بهزیستی اجتماعی و بی اشتیاقی اخلاقی در بین دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه انجام گرفت، پژوهش حاضر نیمه تجربی با گروه کنترل و آزمایش بود که در ابتدا افراد نمونه با هماهنگی های لازم از بین دانش آموزان دختر انتخاب شده و در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. دو پرسشنامه پرسشنامه بهزیستی اجتماعی(کی یز و ماگیارمو ، ۲۰۰۳) و بی اشتیاقی اخلاقی (بندورا و همکاران ،۱۹۹۶) به عنوان ابزار پژوهش قبل و بعد از مداخله درمانی استفاده شد. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل تمامی دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه منطقه ی یک تهران در سال ۱۴۰۰-۱۴۰۱، است. دانش آموزان دختر متوسطه ی اول منطقه ی یک تهران در کلیه ی مدارس اعم از دولتی و غیر دولتی شاهد و تیزهوشان مدارس استثنایی کلا ۱۵۰۰۰نفر در منطقه ی یک تهران می باشد. .همچنین تعداد نمونه ۳۰ نفر (۱۵ نفر گروه کنترل و ۱۵ نفر گروه آزمایش) تعیین شده و روش نمونه گیری به صورت در دسترس می باشد.. نتایج به دست آمده از تحلیل کوواریانس در سطح خطای ۰/۰۵ نشان می دهد که هوش اخلاقی بر بهزیستی اجتماعی و بی اشتیاقی اخلاقی در بین دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه تاثیر معناداری دارد.

Keywords:

هوش اخلاقی , بهزیستی اجتماعی و بی اشتیاقی اخلاقی