تحلیل سبک شناسانه تفسیر قرآن کمبریج

تفسیر قرآن مجید، معروف به تفسیر کمبریج، بی تردید یکی از ارزشمند ترین آثار دربررسی جایگاه متون منثور در زبان شناسی تاری خی و پژوهش های واژه شناسی متونکهن است که در سال ۱۳۴۹ به همت دکتر جلال متینی به چاپ رسیده است.تاریخ تالیفاین کتاب با توجه به سبک و اسلوب نگارش، اواخر قرن چهارم یا اوایل قرن پنجم و متعلقبه عصر سامانیان می نمای د و نوع نثر آن مرسل و ساده (سبک خراسانی یا نثر دوره اول)است. تفسیر قرآن کمبریج به عنوان یکی از متون نثرکهن دارای ویژگی های زبانی ، آوایی،صر فی و نحوی متنوع و بعضا مشترک با دیگر متون کهن است و از نظر اشتمال بر کهنواژگان زیبا و اصیل و دست نخورده فارسی، قابل قیاس با هیچیک از متون قرآن کهننیست و از این نظر با بسیاری از شاهکارهای ادب فارسی برابری می کند . در این جستارضمن معر فی مختصر تفسیر قرآن کمبریج و مولف آن ، تحقیق مبسوطی در زمینه سبک،شیوه ترجمه و اسلوب نگارش آن در سه سطح زبانی، ادبی و فکری به دست داده شدهاست و با مثال های متعدد ، ارزش این کتاب در ارائه مطالب متنوع علمی و به دستدادن انبوهی از دانشواژه های د یرینه سال با بار معنایی گوناگون در زمینه مباحث"گیاهشناسی ، جانور شناسی، مردم شناسی ، تفسیر، جغرا فیا، طب، لغت، بلاغت و فنون ادبی،ملل و نحل، نجوم و نحو" تبیین و بازنمود شده است. این مقاله به شیوه توصیفی و تحلیلینگاشته شده و روش گردآوری اطلاعات آن مبتنی بر ابزار کتابخانه ای است.

Keywords:

قرآن , تفسیر قرآن کمبریج , سبک شناسی , دوره سامانیان