رابطه بین عدالت سازمانی با مسئولیت پذیری کارکنان با نقش میانجی تعهد سازمانی در بین کارکنان شهرداری کلان شهر تبریز

سازمانها ضمن آنکه به حفظ و بقای خود می اندیشند باید بتوانند فراتر از نگاه خودمدارانه، به علیت و اصلیت خویش که برگرفته از نقش و جایگاه اجتماعی آنها است به پیامدها و آثار خویش بر جامعه بپردازند و حس تعهد، مسئولیت پذیری و پاسخگویی به نیازها و خواسته های جامعه را با مدنظر قرار دادن اخلاق و ارزشهای اخلاقی در قالب مدیریت و برنامه ریزی جامع و راهبردی خود داشته باشند. این پژوهش با هدف بررسی رابطه بین عدالت سازمانی با مسئولیت پذیری کارکنان با نقش میانجی تعهد سازمانی در بین کارکنان شهرداری کلان شهر تبریز انجام گرفته است. روش تحقیق از لحاظ هدف کاربردی- همبستگی و از لحاظ جمع اوری اطلاعات از نوع کمی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کارکنان شهرداری کلان شهر تبریز که به تعداد ۱۰۰۵۰نفر و حجم نمونه براساس فرمول کوکران برابر با ۳۶۹و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده میباشد. ابزار پرسشنامه برای جمع آوری داده ها مورداستفاده قرار میگیرد. برای این منظور در پژوهش حاضر از سه ابزار استاندارد مسئولیت پذیری، عدالت سازمانی، تعهد سازمانی استفاده شده است. نتایج به منظور تحلیل فرضیات پژوهش در محیط نرم افزاری smart pls تحلیل شده است. نتایج نشان میدهد که بین عدالت سازمانی با مسئولیت پذیری رابطه وجود دارد. همچنین بین مسئولیت پذیری با تعهد سازمانی رابطه دارد و بین عدالت سازمانی با تعهد سازمانی رابطه دارد و در آخر بین عدالت سازمانی و مسئولیت پذیری با نقش میانجی تعهد سازمانی در کارکنان شهرداری کلان شهر تبریز رابطه وجود دارد.

Keywords:

عدالت سازمانی , مسئولیت پذیری , تعهد سازمانی , کارکنان , شهرداری