بررسی دلایل روایی-کلامی و تاریخی-سیاسی مفسران اهل سنت و شیعه به انصار

انصار مردمی از قبایل اوس و خزرج بودند که مدت ها پیش از ظهور اسلام، در کنار یهودیان ساکن مدینه مستقر شدند. به دلیل بشارت های یهود، مبنی بر ظهور پیامبر آخرالزمان، انصار از این بعثت آگاهی داشتند و به سرعت، پس از ملاقات با رسول خدا(ص)، در پیمان های عقبه به آن حضرت ایمان آورده، و به منظور حفظ جان نبی اسلام(ص)، از شر مشرکان قریش، ایشان را به مدینه دعوت کردند. با هجرت پیامبر(ص) و مسلمانان به مدینه، انصار در کمال سخاوت، مهاجران را در اموالشان شریک کرده و با آغاز جنگ های اسلام نیز، حضوری فعال داشتند تا جایی که بیشتر شهدا انصاری بودند. باوجود رشادت ها و همراهی های انصار با رسول خدا(ص) و مسلمانان، نگاه مفسران سنی به انصار، در مقایسه با نگاه مفسران شیعه نامهربانانه است. در این پژوهش، با بهره گیری از تفاسیر مهم فریقین، و بررسی گزارش های تفسیری ایشان، نگاه های متفاوت مفسران شیعه و سنی به انصار بررسی گردید. بنابراین تبیین موضوع مورد نظر، به روش کتابخانه ای و با استفاده از نرم افزار و جمع آوری و بررسی شواهد و قرائن با شیوه تحلیل محتوا و محوریت کتب تفسیری فریقین، انجام شد. پس از بررسی و تحلیل هایی که صورت گرفت، این نتیجه به دست آمد که می توان، ریشه نگاه های متفاوت مفسران شیعه و سنی به انصار را در قالب، نخست: ادله روایی - کلامی و نوع نگاه های متفاوت مفسران فریقین را در اعتقادات متفاوت این دو مذهب جستجو کرد. و دوم: در دلایل تاریخی - سیاسی و رویدادهای مهمی که پیشتر رخ داده و منجر به شکل گیری بستری برای نگاه های نامهربانانه اهل سنت و مهربانانه شیعه به انصار گشته است دید.

Keywords:

انصار , قریش , مهاجران , تفاسیر فریقین