اثر عمل آوری با بخاربر پارامترهای جذب آب مویینه و مقاومت ویژه الکتریکی بتن جداول پیش ساخته سنتی

استفاده از بخار آب درساخت قطعات پیش ساخته بتنی با توجه به مزیت های نسبی کاهش زمان عمل آوری، ضریب ایمنی بیشتر نسبت به روش های تسریع شده دیگر، سادگی روش و همچنین کاهش نسبی هزینه های تولید امروزه با استقبال بیشتری از سوی تولید کنندگان روبرو می باشد.با توجه به این رویکرد مطالعه، پیمایش و بررسی دوام این گونه قطعات از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. در این تحقیق 4 نمونه شامل آزمونه های آزمایشگاهی و آزمونه های جداول سنتی در دماهای 45، 65 و 75 درجه سانتیگراد و همچنین دمای استاندارد (23سانتیگراد) ساخته و بلوغ کلیه نمونه ها معادل با سن نمونه عمل آمده در شرایط استاندارد محاسبه گردید. نمونه ها با یک طرح مخلوط یکسان با استفاده از سیمان پرتلند نوع 2 و اسلامپ 60-90 میلیمتر با حداکثر اندازه سنگدانه 20 میلیمتر، نسبت آب به سیمان 0/45 و همچنین میزان 400 کیلوگرم سیمان در متر مکعب ساخته شدند. آزمایش نرخ جذب آب مویینه روی استوانه های آزمایشگاهی و مغزه های حاصل از جداول در سن 28 روز و آزمایش مقاومت ویژه الکتریکی روی آزمونه های آزمایشگاهی در سنین 7، 28 و 90 روز و همچنین روی جداول کامل در سنین 7و 28 روز انجام گرفت. در این تحقیق مشاهده شد نمونه هایی که در دمای کمتر از 65 درجه سانتیگراد عمل آوری شده ضریب جذب مویینه کمتری نسبت به نمونه های عمل آوری شده در دماهای بالاتر داشته و نیز مقاومت ویژه الکتریکی نمونه های عمل آوری شده دردمای بالاتر از 65 درجه سانتیگراد از دیگر نمونه ها کمتر شده است.

Keywords:

عمل آوری با بخار در فشار اتمسفر , دوام , نرخ جذب مویینه , مقاومت ویژه الکتریکی , جداول پیش ساخته سنتی