کاربرد ژئوممبرین (زمین غشا) به عنوان مصالح ساختمانی مدرن حدودا از سالهای 1950 آغاز گردیده و امروزه استفاده از این گونه مواد بخش جدایی ناپذیری از ساخت سامانه های مختلف به خصوص سامانه های صنعت آب و خاک و بویژه کانالهای انتقال آب و شبکه های آبیاری و زهکشی می باشد. توسعه کاربرد ژئوسنتتیک که ژئوممبرین یکی از زیرشاخه های آن می باشد در مهندسی عمران به خصوص ژئوتکنیک، ژئومحیط و مهندسی هیدرولیک شبیه هیچ یک از مواد همتراز خود شناسایی نمیگردد و یقیناً نباید مشابه سایر مواد ساختمانی مورد ارزیابی قرار داد و در طراحی ها و استفاده از این گونه مصالح فارغ از مسائل مقاومت های فیزیکی آنها، مقاومت و پایداری
ژئوسنتتیک ها در مقابل حمله مواد شیمیایی و تاثیر اینگونه حملات با توجه به جمیع جهات مورد بحث و بررسی و ارزیابی قرار گیرد زیرا زمانی اینگونه مواد در دستورکار مورد استفاده قرار می گیرند که هدف بهبود و توسعه
خاکهای مساله دار می باشد در مقاله حاضر تاثیر انواع مواد شیمیایی بر روی
ژئوممبرین ها به خصوص ژئوممبرین های HDPE و LDPE مورد بحث و بررسی قرار گرفته است.