اثربخشی مداخلات شناختی رفتاری مبتنی بر مدرسه بر کاهش علائم ترومای ثانویه دانش آموزان در دوره پسا کرونا

این مطالعه با هدف بررسی اثربخشی مداخلات شناختی رفتاری مبتنی بر مدرسه بر کاهش علائم ترومای ثانویه دانش آموزان در دوره پسا کرونا انجام شد. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر دوره اول متوسطه شهرستان بهارستان در سال تحصیلی ۱۴۰۱-۱۴۰۰ بودند. نمونه پژوهشی شامل ۳۰ نفر از جامعه آماری مذکور بودند که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند (گروه آزمایش ۱۵ نفر و گروه گواه ۱۵ نفر). برای گردآوری دادهها از مقیاس سنجش استرس پس از ضربه ثانویه استفاده شد. برای تحلیل دادههای جمع آوری شده از شاخص های آمار توصیفی شامل میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی استفاده شد. آمار استنباطی شامل از روش تحلیل کوواریانس تک متغیره با بهره گیری از نرم افزار آماری SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. برای گروه آزمایش مداخلات شناختی رفتاری در ۱۲ جلسه ۷۵ دقیقه ای برگزار شد. یافته ها نشان داد که ارائه مداخلات شناختی رفتاری مبتنی بر مدرسه تاثیر معناداری بر کاهش علائم ترومای ثانویه دانش آموزان در دوره پسا کرونا داشت (۰۱/۰

ترومای ثانویه دانش آموزان در دوره پسا کرونا مورد تاکید است .

Keywords:

مداخله شناختی رفتاری مبتنی بر مدرسه , ترومای ثانویه , کرونا